Nazwa modelu: Bayraktar TB2 UAV in polish service
Producent: Clear Prop
Nr katalogowy: CP4812
Skala: 1:48
Tworzywo: wtrysk, druk 3D
Malowanie: 1 x Polska, 1 x Ukraina

Model:
•    PZL.38 Wilk, Art of Trans, Nr kat. -
Kleje:
•    cyjanoakrylowe
Farby:
•    Bilmodelmaker
•    akrylowe - różne
Chemia modelarska:
•    Surfacer 1000, Tamiya
•    Płyn do zmiękczania kalkomanii  Mr. Mark Setter
•    Wash Black Tamiya,
•    Wash Lavado Sepia, Vallejo,
•    Matt verniks Vallejo,
•    Suche pigmenty Talen, Vallejo. 

Historia lotnictwa zna przypadki konstrukcji, które od samego początku prześladował pech. Złe założenia konstrukcyjne, osiągi niższe niż zakładane, katastrofy podczas prób. Największym pechowcem w historii polskiego lotnictwa w XX – leciu międzywojennym był samolot myśliwski (lub pościgowy, jak go wtedy określano) PZL.38 Wilk. Początkowo nic nie wskazywało, że los tak okrutnie obejdzie się z tą obiecującą i powiedzmy szczerze ładną konstrukcją. Aerodynamiczny model zaczerpnięty z doskonałego bombowca PZL.37 Łoś, nowatorskie silniki… Co mogło pójść nie tak? No właśnie, silniki PZL Foka stały się przyczyną całej serii niepowodzeń, które doprowadziły do zarzucenia całego projektu. Zakładano, że przewidziane dla Wilka jednostki napędowe będą dysponować potężną mocą przy stosunkowo niewielkich rozmiarach. Nad ich opracowaniem czuwał inż. S. Nowkuński konstruktor – wizjoner, który miał opracowaną koncepcję stworzenia takich właśnie silników. Niestety przypadkowa śmierć inżyniera podczas wycieczki w Tatry zniweczyła ambitne plany. Zespół konstrukcyjny nie był wstanie wcielić w życie wizji inżyniera, silniki miały mniejszą moc od zakładanej, a samolot w konsekwencji gorsze osiągi. Doprowadziło to do zarzucenia projektu Wilka i przystąpienia do opracowywania jego następcy. Te plany z kolei pokrzyżował wybuch wojny.

  Model:
•    Model: P-39Q Airacobra, Arma Hobby, Nr kat.: 70055
Kleje:
•    Tamiya Extra Thin, Revell,
•    cyjanoakrylowe
Farby:
•    HATAKA Orange, Bilmodelmaker
•    akrylowe - różne
Chemia modelarska:
•    Surfacer 1000, Tamiya
•    Płyn do zmiękczania kalkomanii  Mr. Mark Setter
•    Wash Black Tamiya,
•    Wash Lavado Sepia, Vallejo,
•    Matt verniks Vallejo

Emocje towarzyszące pojawieniu się na rynku nowego modelu samolotu myśliwskiego Hawker Hurricane MK.IIC przez Arma Hobby pomału opadły. Sporo osób nie poprzestało na oglądaniu wyprasek, ale skleiło swoje modele i to ze znakomitym efektem. To musiało dać do myślenia wszelkiego rodzaju ekstremistom, że nie jest to kolejny wynalazek szatana, stworzony na zgubę polskich modelarzy. Oczywiście miałem w planach budowę modelu w oparciu o ten zestaw, jak zresztą jest w większości produktów Arma Hobby. Tym razem postanowiłem sobie dwie rzeczy.

Model:
•    A6M2 Zero Type 21, Edurad seria ProfiPACK, No.82212
Wykorzystane zestawy:
•    Eduard, A6M2 Zero Model 21 ESSENTIAL SIN 64883
•    Eduard, A6M2 engine complete 648 783,
•    Eduard, A6M2 landing flaps 648 724,
•    Eduard, A6M undecarriage legs bronze 648 695,
•    Eduard, A6M2 wheels 648 633
Kleje:
•    Tamiya Extra Thin
•    cyjanoakrylowe
Farby:
•    lakiery - Bilmodelmakers, Tamiya,
•    farby akrylowe - różne
Chemia modelarska:
•    Surfacer 1000, Tamiya
•    Płyn do zmiękczania kalkomanii    Mr. Mark Setter
•    Wash Dark Grey, Black Tamiya,
•    Wash Lavado Sepia, Vallejo,
•    Matt verniks Vallejo.

W dzisiejszych czasach rozpoczęcie pracy nad nowym modelem poprzedza analiza rynku w zakresie dodatków. Tak jest w większości przypadków i nie ma tu znaczenia, czy na warsztat bierzemy zestaw który wymaga naszej ingerencji z uwagi na swój wiek czy poziom detalowania, ale także modele opracowywane obecnie, przy użyciu najnowszych technologii. Do tych ostatnich także oferowana jest potworna wręcz ilość przeróżnych akcesoriów, o czym niedawno miałem okazje się przekonać biorąc na warsztat tytułowego A6M2 Zero Type 21.