Model: Gotha Go 242A-1 German Medium Cargo Glider
Producent: IBGModels,
Nr kat.: 72573
Skala: 1:72
Tworzywo: model wtryskowy, elementy fototrawione,
Malowanie: 4 x Niemcy  

Premiera tego modelu przeszła prawie bez echa. Po skrytykowaniu zapowiedzi znawcy tematu skupili się na krytykowaniu zapowiedzianego nieco później kolejnego projektu znad którym pracuje IBG Models, czyli wczesnych wariantów myśliwca Spitfire. Tymczasem Gotha po cichu, bez rozgłosu jak na szybowiec przestało wylądowała na sklepowych pułkach. Jak się prezentuje? Przekonajmy się.

Model zapakowano w spore pudełko o wymiarach takich jak w przypadku 7TP czy Panzer II w skali 1/35. Zdobi je efektowny boxart przedstawiający chyba najbardziej znany egzemplarz – Gothę z Libii, ozdobioną efektowną paszczą. Zawartość pudełka tradycyjna – torebki w wypraskami, kalkomania, fototrawiona blaszka i instrukcja. Znajdziemy też ulotkę o tegorocznej edycji Festiwalu Modelarskiego „Babryba 2025”.

Zestaw składa się w sumie ośmiu ramek różnej wielkości wykonanych z jasnoszarego tworzywa. Oglądając poszczególne wypraski nie natknąłem się jamki skurczowe, nadlewki czy inne skazy technologiczne. Detale odwzorowane w bardzo pieczołowity sposób, pozwalają na budowę szybowca w kilku wariantach, z otwartą lub zamkniętą komorą ładunkową, z dodatkowym uzbrojeniem i jeszcze kilkoma innymi opcjami, które omówię poniżej.

 Ramka „C” pierwsza wpadła mi w ręce. Zawiera podstawowe elementy kadłuba z kabiną załogi oraz komorą ładunkową. Jak zaznaczyłem powyżej, komorę ładunkową można wykonać w pozycji otwartej, więc odtworzono tu całą konstrukcję wnętrza. Jak widać na zdjęciach jest tego naprawdę sporo. Bardzo subtelnie wykonano imitacje pokryć płóciennych. Tego typu elementy różni producenci wykonują w bardzo różny sposób i w większości przypadków wzbudza to kontrowersje. Moim zdaniem nie ma się tu czego czepiać.

 Kolejna wypraska, „A” to skrzydła, a właściwie ich zewnętrzne części, belki ogonowe a także powierzchnie sterowe, wykonane jako oddzielne elementy. 

Dysponujemy dwoma wersjami usterzenia pionowego, przy czym same powierzchnie sterowe znajdziemy na wspomnianej już wyprasce „A”, zaś stateczniki na wyprasce „B”. W budowie modelu  w wersji A1 wykorzystamy tylko jeden z wariantów, które różnią się dosłownie niuansami. Drugi zapewne wykorzystamy przy budowie kolejnych odmian szybowca, lub samolotu transportowego.

Wypraska „B” zawiera ponadto wewnętrzne części skrzydeł, są one w wersji wczesnej (z wzmocnieniami) i później i tutaj wszystko zależy od wariantu malowania, jaki wybierzemy. Wszystkie potrzebne informacje na temat możliwych opcji budowy znajdziemy w formie notatek w poszczególnych etapach instrukcji.  Tutaj także znajdziemy powierzchnie sterowe, a dokładnie lotki. 

Kolejna, podłużna i wąska wypraska oznaczona została jako „F”. Na niej znajdziemy wyposażenie kabiny załogi oraz ławki dla żołnierzy desantu. Możemy je zamontować lub pominąć, jeśli chcemy aby nasza miniatura przedstawiała wariant do przewozu ładunku.

Wypraska „D” jest znacznie mniejsza od pozostałych. Na niej znajdują się elementy konstrukcji kadłuba. Zamontujemy je wewnątrz.

 Podzespoły podwozia umieścił na kolejnej ramce oznaczonej jako „J”.

Przegląd elementów wykonanych z szarego polistyrenu zamykają dwie niewielkie wypraski oznaczone jako „L”. Znajdziemy na nich uchwyty oraz karabiny maszynowe. Nasz model szybowca możemy uzbroić i to solidnie, bo stanowisk strzeleckich możemy zamontować aż sześć, jeśli oczywiście mamy na to ochotę. 

Ponieważ pierwowzór miał dość bogate oszklenie, nie powinno dziwić, że ramka ze „szkłem” jest dość spora. Znajdziemy tu wszystko, co jest potrzebne, zaś okienek bocznych mamy aż dwa warianty, ponieważ możemy wykonać model w wersji z bocznymi stanowiskami strzeleckimi lub bez nich. Oczywiście każdy zwróci uwagę na oszklenie kabiny załogi. To dość duży jednolity element z dość dużą ilością ram i innych detali konstrukcyjnych. W modelu został on wykonany bardzo starannie. Ramy wykonane równo i wyraźnie, zaś szyby cechuje dobra przejrzystość i brak efektu soczewki.

Firma IBG Models konsekwentnie zaopatruje swoje modele w fototrawione blaszki, stanowiące uzupełnienie dla elementów z polistyrenu. Na tej, dołączonej do Gothy, znajdziemy pasy, pedały orczyków oraz kilka drobnych ale przydatnych elementów.

Kalkomania to średniej wielkości arkusik na którym znajdują się oznaczenia, krzyże oraz poprawne politycznie swastyki. Jest oczywiście paszcza dla malowania libijskiego a także trochę napisów eksploatacyjnych i tarcze zegarów na tablicę przyrządów. Wszystko to sprawia przyjemne wrażenie. Jakość wydruku moim zdaniem bez zarzutu.

Producent przewidział cztery opcje malowania. Pierwsze wspomniane już z Libii, chyba najbardziej znane z uwagi na paszę zdobiącą nos tego szybowca. Trzy pozostałe pochodzą w Frontu Wschodniego i w niczym nie ustępują pod względem atrakcyjności. Każda z opcji jest szczegółowo omówiona, ponieważ jak się okazuje zachowana dokumentacja nie jest do końca jednoznaczna i pewne elementy tych malowań pozostają w sferze domysłów, jak choćby kwestia krzyży na górnych powierzchniach skrzydeł.

Oczywiście warianty malowania znalazły się w instrukcji, w której pojawiło się pewne novum. Każdy etap montażu kończy się rysunkiem niejako podsumowującym, na którym elementy, które właśnie zostały zamontowane zaznaczono kolorem błękitnym. Bardzo dobrze, że zastosowano ten patent, bo to ułatwia pracę.
Szybowiec transportowy Gotha Go 242 nigdy nie zajmował jakiegoś szczególnego miejsca na liście moich modelarskich zainteresowań. Niemniej jednak Gotha w wykonaniu IBG Models zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Do rąk modelarzy trafił bardzo szczegółowo opracowany zestaw, który umożliwia wybudowanie bardzo efektownego modelu. Sposób zaprojektowania zestawu, w mojej sprawi, że chętnie sięgną po niego także modelarze budujący pojazdy wojskowe czy dioramy. Swoją drogą ciekaw jestem, czy Gotha to tylko incydentalne zdarzenie w IBG Models, czy też firma pójdzie za ciosem i wyda w przyszłości także modele innych szybowców, na przykład alianckich. 

Dziękuję producentowi, firmie IBG Models, za przekazanie zestawu na potrzeby recenzji.
Marcin „Marwaw” Wawrzynkowski